Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny bezpośrednio nawiązuje do nauk Śri Kryszny Ćajtanji Mahaprabhu (1486-1534), założyciela bengalskiej odmiany wisznuizmu nazywanego też wisznuizmem Gaudija. Członkowie Towarzystwa wyznają swą wiarę w oparciu o następujące prawdy wiary, skodyfikowane przez Śrila Bhaktivinoda Thakura (1840-1911), jednego z najważniejszych nauczycieli tej szkoły:

1. Wedy oraz pisma przekazujące wedyjską konkluzję, stanowią Absolutną Prawdę. Będąc objawionymi i wiecznymi, są źródłem i głównym dowodem, z którego wypływają pozostałe prawdy.
2. Osoba Boga – Kryszna jest oryginalnym Najwyższym Panem, ostateczną rzeczywistością oraz praźródłem wszystkich ekspansji i wszystkiego co istnieje.
3. Kryszna jako przyczyna wszystkiego jest Wszechwiedzący i Wszechmogący.
4. Kryszna jest źródłem wszystkich uczuć i najwyższym obiektem miłości; czerpie On przyjemność ze związków ze Swoimi wielbicielami i zawsze jest obecny w świecie duchowym.
5. Wszystkie żyjące istoty (dusze) są wiecznymi i odrębnymi częściami mającymi swój początek w Krysznie; jest nieskończona ilość żywych istot, zamieszkują one światy duchowe i materialne.
6. Żywe istoty (dusze) przebywające w świecie materialnym żyją w zapomnieniu o swym wiecznym związku z Kryszną; ulegając iluzji, utożsamiają się z materialnymi ciałami i cierpią niedole powtarzających się narodzin i śmierci.
7. Żywe istoty (dusze) przebywające w świecie duchowym są świadome swojej duchowej tożsamości; posiadając różnorodne związki z Kryszną, wiecznie przebywają z Nim w świecie duchowym.
8. Wszystko co przejawione w tym świecie jest jednocześnie tożsame i różne od Kryszny.
9. Służba w oddaniu (bhakti) jest najlepszym sposobem obudzenia duchowej natury i odnowienia związku z Kryszną; jako taka uważana jest za najważniejsze zajęcie.
10. Ostatecznym celem życia jest rozwinięcie czystej miłości do Boga.

Wyznawcy Kryszny akceptują ponadto zestaw podstawowych założeń religijnych hinduizmu:

1. Ciało jest różne od duszy – dusza jest rzeczywistym „ja”; dzięki jej obecności ciało rozwija się i odczuwa. Dusza jest wieczna, nienarodzona i nieśmiertelna, nie ginie w odróżnieniu do ciała, w którym przebywa. Dusza jest obecna w ciele każdej żywej istoty (również w roślinach i zwierzętach).
2. Prawo karmy reguluje wszelką aktywność w tym świecie – zgodnie z tym prawem każde działanie przynosi odpowiednie następstwa w przyszłości; suma dobrych i złych uczynków warunkuje obecne i następne wcielenia duszy. Prawo karmy działa automatycznie i podlegają mu bez wyjątku wszystkie żywe istoty w tym materialnym stworzeniu. Dopóki żywa istota generuje karmę, dopóty zmuszona jest bez końca rodzić się i umierać w cyklu samsary.
3. Reinkarnacja – jest to cykl powtarzających się narodzin i śmierci w różnych wcieleniach (ludzkich, zwierzęcych, roślinnych), uwarunkowanych wcześniejszym działaniem. Celem ludzkiego życia jest uwolnienie się z tego ciągu i osiągnięcie ostatecznego wyzwolenia. Nie jest to możliwe dopóki żywa istota tkwi w niewiedzy na temat swej duchowej tożsamości.
4. Wyzwolenie – jest celem praktyk religijnych i oznacza całkowite podporządkowanie się Bogu; osiągnięcie takiego stanu możliwe jest poprzez praktykowanie jogi.
5. Joga – jest wszelką świadomą aktywnością człowieka zmierzająca do wyzwolenia; jogę najlepiej jest praktykować pod kierunkiem kwalifikowanego mistrza duchowego (guru).

Członkowie Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny wierzą także, że Śri Kryszna Ćajtanja Mahaprabhu jest samym Kryszną, który zstąpił na ziemię około 500 lat temu by nauczać drogi bhakti (całkowitego oddania się Bogu) oraz że A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada jest autentycznym nauczycielem reprezentującym nauki Ćajtanji.